Iris Slock

Op 4 januari (2011) kwam een groep dames galerie Irok bezoeken waar ikzelf niet bij kon zijn.

Ik maakte dit onderstaand schrijven zodat Ingrid (galeriehoudster) uitleg kon geven over het ontstaan en ideeën van mijn werken.

Iris Slock

Nog net geen vijftig en exposeer regelmatig in galerie Irok.

Ik lijk wel een seizoenschilder!

In de lente schilder ik met andere kleuren dan in de winter! Eigenlijk is dat niet zo heel gek. Het licht is dan ook heel anders. In de lente en zomer pak ik sneller naar pasteltinten, doe ik wit door mijn verf.

Ook heb ik mijn periodes van rode, gele en blauwe kleuren.

In tijden dat ik rust in mijn hoofd wil pak ik sneller naar de kleur blauw.

In 2010 startte ik met mensfiguren. Met titels als: "In the flow", "Up side down", "Vrij". Ze hadden een nogal open houding en Ingrid keek me lachend aan bij het zien van die schilderijen. Ze noemde ze: typisch Iris. En daar moest ik het dan mee doen! Ik wist wel wat ze bedoelde. De houdingen waren vrij erotisch, maar er was niets te zien. Ze waren enkel een spel van vlakken en lijnen.

Er kwam een tijd van drukte aan. Een titel als: “Konden mijn tenen maar denken dan liepen mijn ideeën vanzelf” ontstond. In dit schilderij gebruikte ik krantdelen en de teksten gebruikte ik ook, zoals tips en ideeën.

Het schilderij “Haast” ontstond ook in die periode. Het is een figuratief-abstract schilderij. Je ziet een figuur van links naar rechts lopend en heeft zo'n haast, dat zijn /haar hoofd er als het ware van af vliegt/ vooruit vliegt. (zijn/haar gedachten zijn al verder) In dit schilderij ben ik meer met kleur en compositie bezig: een spel van vlakken en lijnen. Het ritme van de vlakken en het kikken op al die tintjes.

“Ik ben verkikkerd op jou” Twee figuren in hurkzit, maar dan in een ander perspectief geplaatst. In plaats van verticaal, liggen ze nu horizontaal. Een ander woord voor hurkzit is de kikkerstand. Vandaar de titel: " Ik ben verkikkerd op jou”. De linker figuur kijkt vol interesse naar de rechterfiguur die romantisch in een bootje zit. Die figuur rechts heeft veel vlakjes, zou in een visnetje kunnen zitten. En dan vertaald in onze tegenwoordige taal zou het ook de titel kunnen hebben: “Kom in mijn netwerk”. Ook hier figuratie en abstractie. Hoe ver ga je abstract?

Ik geef mijn schilderijen structuur met zand. Dit geeft een huid.

Na vele schilderijen met het thema mens had ik zin in een eerder gebruikt thema. Het werden vogels en vissen. Zij gaven mij de volledige fantasie. Nieuwe vogelfiguren, vissen en vogelvissen ontstonden spelenderwijs.

Bij “One family” koos ik voor een opstapeling van een vis en twee vogels, allemaal verschillend. Toch heten ze one family. De kop rechtsonder kan van een grote vogel zijn die naar de vis kijkt. Wie ben jij? Het zou ook een klein vogeltje kunnen zijn dat uit het schilderij wil vliegen.

“Happy hour” Een lijnenspel dat fantasie-vissen vormt. Dit schilderij is in beweging. De twee bovenin zweven als het ware zachtjes voorbij, zich niets aantrekkend van de twee onder hen die kwebbelen. Een derde fantasievis die door de rechts-kwebbelende zwemt, lacht, en zoeft vrolijk van hen vandaan. Alles is in beweging en de lijnen geven dit onder andere aan. Een vis heeft ook graten. Die heb ik ook terug laten komen in dit werk. Vissen zijn een symbool van vrijheid maar kunnen ook heel lekker zijn!

Na al die beesten kwam de mens weer terug. Maar nu in rust-vorm. De haast en de drukte aan mijn hoofd had ik achter gelaten. De vakantie aan het strand zat erop, maar de fijne herinnering eraan was nog niet weg. Enkele schilderijen volgden. De zittende mens, genietend van zijn rust. Titels als: "Genieten zonder woorden", "lekker onderuit" ontstonden.

“Genieten zonder woorden"  In het begin was het een zittende figuur op het strand onder een parasol in pasteltinten. De parasol veranderde in een hartvorm en vervolgens in een vogel. Het strand kreeg meer een tegelvloer: ik wilde meer met vlakken werken. De twee rode lijnen (stoelpoten) verwijzen naar het hart van de vogel en vormen zo samen een driehoekscompositie. Via staart, hoofd, hartvorm, snavel en dan weer naar de armlijn en blauwe lijn links ervan ….zo kun je het schilderij óók lezen. In het been zit een soort van vis, gevormd door het lijnenspel.

“Lekker onderuit” Abstracte vormen die samen een zittende figuur vormen. Ogen, neus en mond waren niet nodig, De kleurvlakken zeggen genoeg. Je kan er steeds naar blijven kijken, genietend van kleur, lijn en huid (structuur).

“Paradijsvogels” Genoemd naar de televisieserie die bijzondere mensen volgt. Ook hier weer “het zitten” (rust) en het spel van geometrische vormen. Hier komen veel driehoeken in voor. Het zijn alle drie vreemde vogels, vandaar de naam paradijsvogels.

“Lekker chillen” Chillen is een woord dat ik mijn kinderen vaak hoor zeggen. Als je iets leuks doet wat weinig moeite kost, bijvoorbeeld lekker hangen op de bank dan noemen ze dat lekker chillen! In dit werk heb ik veel risico's genomen, verschillende technieken gebruikt. Het had zomaar gekund dat alles er van af was gewassen tijdens het proces. Bij de teen heeft ie een draadje met een hartje eraan vast. Ook ligt ie in bladeren met een hartvorm.

----------------------------------------------

In Rotterdam heb ik 4 jaar de Willem de Kooning academie gevolgd en daarna - wegens verhuizing- in Groningen aan de Minerva academie mijn studie afgemaakt.

-----------------------------------------------

Naast mijn schilderijen maak ik ook sieraden. Dat is een prettige afwisseling. Het schilderen vraagt alle aandacht en ik moet er voor in topconditie zijn. Sieraden maken kun je lekker tussen je alledaagse dingen door doen. Deze winter heb ik veel sieraden gemaakt in mijn keuken, lekker bij mijn open haard. Enkele resultaten zijn ook hier op de expositie te bewonderen.

Ik wens jullie veel kijkplezier toe en bedankt voor de interesse in mijn werk.

Iris